برای بدست آوردن شغلی که دوستش داریم، لازم است اولین گام را به درستی برداریم. نوشتن یک رزومهی مناسب، اولین گام در مسیر بدست آوردن شغل است. در این مقاله سعی کردهایم در تهیهی رزومهی مطلوب همراه بیست تا سی سالهها باشیم.
رزومه تصویری است که میخواهیم از مهارتها و تواناییهای شغلیِ خود، به دیگران نشان دهیم. برخی نگاه نادرستی به رزومه دارند و آن را وسیلهای برای کاریابی قلمداد میکنند. در حالیکه رزومه ابزار بازاریابی تخصص ماست. همانند کاتالوگهایی که کارخانجات برای معرفی محصولات خود تهیه کرده و در اختیار خریداران قرار میدهند.
هدف از رزومهنویسی و ارسال آن به کارفرما، راه یافتن به جلسهی مصاحبهی شغلی است. کارفرما با مطالعهی رزومهی ارسال شدهی ما، این مسئله را بررسی میکند که آیا شایستگی لازم جهت حضور در جلسهی مصاحبهی شغلی و ایجاد ارزش در سازمان مربوطه، در صورت پذیرفته شدن در مصاحبه شغلی، را داریم یا نه.
توجه به این نکته ضروری است که اولین ارتباطمان با کارفرما از طریق رزومه شکل میگیرد. از اینرو برای ایجاد تصویر ذهنی مطلوب از خودمان در ذهن او، نیاز به رعایت اصول و قوانین خاص در رزومهنویسی میباشد، تا کارفرما در کمترین زمان ممکن به درستی از تواناییها و قابلیتهای ما اطلاع یابد.
اثرگذاری مثبت در اولین ارتباط با کارفرما، میتواند به ما در جلسهی مصاحبهی شغلی بسیار کمککننده باشد. پس برای اینکه انرژی کمتری در جهت پیدا کردن شغل مناسب صرف کنیم، لازم است زمان کافی را به تهیهی رزومهای حرفهای اختصاص دهیم.
در روند بررسی رزومهها، ابتدا کارفرما با یک نگاه کلیت رزومه را ارزیابی میکند. رزومه باید به گونهای نوشته شود که همهی اطلاعات لازم برای کارفرما، در کمتر از ۶۰ ثانیه به او منتقل شده، توجه اولیهی او را جلب کرده و به این نکته پی ببرد که شما چیزی برای ارائه در جلسهی مصاحبه دارید.
این اصل را از نگاه دیگری میتوان تشریح کرد؛ به این صورت که رزومه ترجیحاً در یک صفحه، و حداکثر در ۲ صفحه تهیه شود. اصل ۶۰ ثانیه یک اصل کلی بوده و فارغ از میزان سوابق و تجربههایی است که فردِ در جستجوی شغل دارد. حتی برای فردی که ۲۰ سال سابقهی درخشان در شغلهای پیشین خود دارد.
اگر در این ۶۰ ثانیه، توجه کارفرما به رزومه جلب شد، در این صورت است که کارفرما رزومه را با عمق بیشتری مطالعه خواهد کرد. در غیر اینصورت رزومهی شما به کنار گذاشته خواهد شد.
از اینرو اگر میخواهید تاثیر مثبتی در اولین ارتباط خود با کارفرما داشته باشید، در ادامهی این مطلب با اجزای یک رزومهی استاندارد همراه بیست تا سی باشید.
به طور کلی یک رزومهی استاندارد از ۶ قسمت تشکیل شده است که در ادامه هر یک را به تفصیل بررسی خواهیم کرد. حفظ ترتیب این قسمتها ضروری است.
الف: نام و نام خانوادگی
* نیازی به ذکر نام پدر، کد ملی و آدرس منزل نیست.
* نوشتن اطلاعات شخصی از قبیل وضعیت تاهل تاثیر منفی در ذهن کارفرما دارد.
ب: سال تولد
*فقط سال تولد را بنویسید. نیازی به نوشتن ماه و روز تولد نمیباشد.
ج: شماره تلفن همراه
* اگر تلفن همراه ندارید، در این صورت شماره تلفن ثابت محل اسکان خود را بنویسید.
د: آدرس ایمیل
* حتماً آدرس ایمیل حرفهای خود را بنویسید. منظور از ایمیل حرفهای ایمیلی است که شما بیشتر امور شغلی خود را با آن انجام میدهید. ایمیل حرفهای شما میتواند مستقل از ایمیل شخصیتان باشد. ترجیحاً آدرس ایمیل حرفهای ترکیبی از نام و نام خانوادگی شما باشد.
* نوشتن آدرس ایمیل غیر حرفهای، که غیر از ترکیب نام و نام خانوادگی است، تاثیر منفی در ذهن کارفرما داشته و از شانس شما برای شرکت در مصاحبهی شغلی میکاهد.
* اگر ایمیل حرفهای ندارید، یکی بسازید.
ه: آدرس وبلاگ یا وبسایت
* در صورتی آدرس وبلاگ یا وبسایت خود را بنویسید که مرتبط با تخصص یا حرفهای میباشد که در آن فعالیت میکنید.
در ذکر سوابق شغلی، وظایفی که (به طور کلی) در هر یک از سازمانهای قبلی داشتهاید را بنویسید تا تصویر روشنی از تجربیات و سوابق خود به کارفرما منتقل کنید. اگر سابقه یا تجربهی شغلی ندارید، میتوانید در این قسمت دورههای کارآموزی، پروژهها، فعالیتهای دانشجویی و تجربیاتی که در فعالیتهای داوطلبانه کسب کردهاید را بنویسید. ذکر این موارد، این اطمینان خاطر را به کارفرما منتقل میکند که شما توانایی فعالیت در یک سازمان را دارید.
* نوشتن سوابق را از آخرین مورد شروع کرده و به اولین مورد میرسیم. برای مثال اگر در طول دو سال گذشته تجربهی حضور در دو سازمان مختلف را داشتهاید، ابتدا سابقهی مربوط به سال گذشته را نوشته و سپس دو سال قبل را بنویسید.
* ترتیب سوابق تنها در صورت نیاز به تاکید بر یک یا چند مورد خاص تغییر مییابد. برای مثال اگر در سوابق گذشتهی شغلی خود، تخصصی را فراگرفتهاید که اکنون مرتبط با شغلی است که برای آن درخواست دادهاید، میتوانید آن را در ابتدا ذکر کنید.
در این قسمت سوابق آموزش عالی (کارشناسی و کارشناسی ارشد) به همراه گرایش و رشتهی تحصیلی و نام دانشگاهی که در آن تحصیل کردهاید را بنویسید. موضوع پایاننامه را در صورتی بنویسید که مرتبط با شغلی هست که برای آن درخواست میدهید. معدلتان را درصورتی بنویسید که بیشتر از ۱۷ باشد. در نظر گرفتن این نکته تاثیر مثبتی در ذهن کارفرما خواهد گذاشت. اما اگر معدلتان کمتر از ۱۷ میباشد نگران نباشید؛ کارفرمای حرفهای به خوبی میداند که معدل معیار مناسبی برای ارزیابی توانمندیهای شما نیست.
* اگر مقطع تحصیلی خود را هنوز به اتمام نرسانیدهاید، حتماً قید کنید.
اگر سابقهای در زمینهی تدریس، تألیف کتاب و مقالات دارید، در صورتی آنها را بنویسید که مرتبط با شغل و سازمانی باشند که به آن رزومه را ارسال میکنید. اینکه شما مربی تکواندو هستید و اکنون برای بخش فروش یک سازمان درخواست میدهید، نوشتن عنوان مربیگری خود در این قسمت غیر ضروری و بی فایده است و ممکن است اثر منفی در ذهن کارفرما بر جای بگذارد.
اگر در حوزهی تحصیلی و کاری خود موفق به کسب افتخاری شدهاید، میتوانید آنها را در این قسمت ذکر کنید. عضویت شما در مجامع حرفهای و بینالمللی نیز گزینهی مناسبی برای نوشتن در این قسمت است. در عین حال مراقب باشید که مرتبط با شغلی باشند که رزومه را ارسال میکنید. همچنین در نوشتن این قسمت، اصل ۶۰ ثانیه را فراموش نکنید!
در این قسمت تنها مهارتهایی را بنویسید که مرتبط با شغلتان است. اگر از جزئیات مهارتهای مورد نیاز شغل درخواستیتان اطلاع کافی ندارید، میتوانید از سایت O*NET OnLine استفاده کنید.
* در نوشتن مهارتها اغراق و بزرگنمایی نکنید و در صورتی بنویسید که واقعاً آن را دارا میباشید.
*مهارتها را میتوان به سه دستهی کلی تقسیم کرد:
الف: فنی و تخصصی مرتبط با شغل
ب: زبانهای خارجی
ج: نرمافزاری کاربردی همانند Office و تخصصی مرتبط با شغل
توجه: ذکر معرف، علاقهمندیها و … در بازار کار ایران مرسوم نیست و معمولاً کارفرماها توجهی به این قسمت نشان نمیدهند.
۱ – رزومه، تاریخچهی زندگی شغلی ما است و نه زندگی شخصی ما!
۲ – نوشتن سوابق را از آخرین موارد شروع میکنیم تا به اولین موارد برسیم. برای مثال در قسمت سوابق تحصیلی و آموزشی اگر آخرین مقطع تحصیلی شما کارشناسیارشد است، ابتدا کارشناسیارشد را بنویسید و سپس مقطع کارشناسی.
۳ – در حالت کلی سوابقی را مینویسیم که روی مخاطب (کارفرما) بیشترین تاثیر مثبت را میگذارد و سایر سوابق خنثی یا کم اهمیت را حذف میکنیم.
* رزومه باید تایپ شود.
* رزومهی خود را تنها در قالب PDF (تهیه شده از فایل متنی Word) ارسال کنید.
* برای رزومهنویسی فونت نوشتاری مناسب برای متن فارسی B Nazanin، B zar و B Mitra و برای متن انگلیسی Times New Roman است.
* مراقب باشید که رزومه فاقد هرگونه غلطهای املایی و نگارشی باشد. از این رو لازم است بعد از تهیه کردن رزومه، آن را دوباره چک کنید.
* از کلمات و عبارات مرسوم استفاده کنید؛ به گونهای که پیام در کوتاهترین حالت ممکن به صورت واضح و شفاف به کارفرما منتقل شود.
* دقت کنید که رزومه بر اساس نیاز کارفرما تهیه میشود؛ به این معنی که از نوشتن مواردی که مرتبط با حوزهی فعالیت کارفرما نیست جداً خودداری کنید. همچنین رزومه نباید شرح حال زندگی شخصی ما باشد. اصل ۶۰ ثانیه را به یاد داشته باشید!
* در تهیهی رزومه از هرگونه اغراق و بزرگنمایی بپرهیزید. برای مثال در قسمت مهارتها، به آنچه که تسلط کافی دارید اشاره کنید. اگر مهارتهای نرمافزاری شما به Word و Powerpoint محدود است، به هیچ وجه ننویسید که به مجموعهی Office مسلط هستید.
* به هیچ وجه عکس خود را در رزومه قرار ندهید. عدم رعایت این نکته، به خصوص برای خانمها، تاثیر منفی در ذهن کافرما دارد.
* در رزومه مرسوم نیست که نوشته شود برای چه شغلی درخواست میدهیم. این مورد معمولاً در عنوان ایمیل ذکر میشود.
* رزومهی خود را از طریق آدرس ایمیل حرفهای خود ارسال کنید که ترکیب نام و نام خانوادگی شماست (همان آدرسی که در قسمت اطلاعات عمومی رزومه نوشتهاید).
* یک انتخاب مناسب برای عنوان ایمیل میتواند به صورت “رزومه – (نام و نام خانوادگی شما)” یا “رزومه – (عنوان ردیف شغلی درخواستی شما)” باشد. همچنین یک متن مناسب برای ارسال رزومه میتواند به صورت زیر باشد:
* رزومه را تنها به جاهایی ارسال میکنیم که برای ارسال رزومه آگهی دادهاند.
۱ – کارگاه اصول فرایند کاریابی، علی نعمتی شهاب، برگزار شده توسط بیست تا سی، شهریور ۱۳۹۴
۲ – Creating An Effective Resume, Bucknell University
2 دیدگاه ها
مرسی از ضیا عزیز و ۲۰تا۳۰
فقط نکتهای که به نظر من قابل توجه هست اینه که از نظر من بهتره در صورت امکان هم فایل ورد و هم pdf ارسال بشه. یه جورایی احترام به طرف مقابله که تو ۲تا فرمت کار رو ارائه بدیم.
ممنون محسن جان.
با نظرت موافق هستم؛ اینکه کارفرما دستش توی رزومهی تو باز باشه.
اما نکتهی خیلی مهم تری که باید بهش توجه کنیم اینه که تنظیمات فایل ورد به صورت لوکاله؛ به این معنی که رزومهای که در فایل ورد میفرستی، در سیستمی که اون رو آماده کردی همه چیزش اوکی باشه، اما در سیستم رایانهی کارفرما تنظیماتش بهم بریزه (مثلا ً سیستم کارفرما فونتش رو نداشته باشه) و با دیدن فایل ورد داغون ذهنیت منفی پیدا کنه و اصلا سراغ PDF نره.
و همون طور که میدونی تنظیمات فایل PDF به صورت گلوباله و از این سیستم به اون سیستم تغییر نمی کنه