کوله پشتی95«مهشید یوسفی»

کوله پشتی95«مهراد سعادتیان»
۲۶ اسفند ۱۳۹۴
کوله پشتی95«عباس فراهانی»
۶ اردیبهشت ۱۳۹۵

کوله پشتی95«مهشید یوسفی»

به نام مهربانترین

سالی که گذشت پراز نشیب و بیشترفراز بود. پر از تجربه، پر از غم و سرشار از شادی. سالی که گذشت قشنگ بود چون پر بود از چیزای جدید، تجربه های جدید، آدم ها و روابط جدید و البته کلی دوست جدید از جنس های مختلف. سالی که گذشت پر از درس بود و با رشد زیادی همراه شد. امروز تو جایگاهی هستم که قطعا از گذشته بالاتره ولی به همون نسبت افق پیش روم گسترده تر و خواسته هام بیشتر شده.

امسال خودمو بیشتر شناختم، چیزایی رو که فکرشونو نمیکردم تجربه کردم، توانایی های جدیدی کشف کردم. مسیر زندگیم یکم عوض شد، پیچ و خمش بیشتر و البته قشنگ تر شد.

امسال یاد گرفتم چقد ارزش یه کارگروهی خیلی  بیشتر از چیزیه که همیشه فک میکردم .فهمیدم یه تیم خوب با یه هدف مشترک می تونن هرکاری کنن و پیش برن. قطعا اولین چیزی که توی کوله پشتیم میزارم تجربه ساختن یه تیم خوب،تجربه داشتن دوستای خوب و واقعی، تجربه همنشین و هم کلام شدن با آدمای جدید و متفاوت که هرکدومشون کوهی از تجربه و ویژگی های متفاوتن و قطعا ویژگی اصلی و مشترکشون انسان بودن به معنی واقعیشه و صاف و با معرفت بودن.

حتما دفتری که توش هدفامو می نویسم تو کوله پشتیم خواهد بود برای سال بعد و سال های بعدترش. تا امروز بارها هدفامو نوشتم ولی بدون اینکه بهشون توچه زیادی کنم فراموشون کردم ولی یه خلوت کوچیک لازم بود برای اینکه یادم بیاد امروز که اینجام روهمون پله هاییم که یه روز آرزوم بود.بعضی از آرزوها واقعی شدن بضیاشون فراموش شدن و خیلیاشون تبدیل شدن به آرزوای بزرگتر.

امسال یاد گرفتم بیشتر شکر کنم و سپاسگزار چیزای که دارم باشم. یاد گرفتم قدر دانی و شکر برای چیزایی که دارم و رضایت درونی باید همراهای همیشگی من باشن تو ادامه مسیر زندگیم.

امسال یاد گرفتم مسیر رسیدن به هدف از خود هدف مهمتره. یاد گرفتم لذت پشت سر گذاشتن یه مسیر و تجربه بالا و پاییناش از لذت رسیدن به اصل هدف بیشتر و شیرین‌تره. البته که هدف مهمه برا اینکه همیشه بدونی این کوله رو برای رسیدن به کدوم مقصد .و چه مسیری داری میبندی.

نمیخوام طولانی ترش کنم در نهایت میخوام به خودم و همه اونایی که تجربشو دارن یادآوری کنم چیزایی که باید همرامون باشه تجربه گذشته، آرامش برای آینده و لذت بردن از این لحظه ای که توشیم و بودن کنار ادماییه که دوسشون داریم. یاد دادن و بیشتراز اون یادگرفتن امید بیشتر داشتن به روزای بهترو رسیدن به هدفایی که قراره حالمونو بهتر کننو بلوغمون رو کامل‌تر.

قطعا تو مسیر زندگی یه کوله پشتی با دوستان و همراهایی که مسیر مشترک دارن و دو تا پای پرتوان که همیشه انرژی دارن واسه برداشتن قدمای بزرگ و پیش رفتن به سمت جلو می تونن کافی باشن برای اینکه به هرچی میخوای برسی.

مهشید یوسفی

اسفند94

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *