کوله پشتی95«مهراد سعادتیان»

کوله پشتی 95«نغمه شیخ حسنی»
۲۶ اسفند ۱۳۹۴
کوله پشتی95«مهشید یوسفی»
۹ فروردین ۱۳۹۵

کوله پشتی95«مهراد سعادتیان»

اين اولين كوله پشتی منه و حتماً آخريشم نيست!!
سال ٩٤ با همه فراز و نشيباش داره تموم ميشه و فقط ميشه مرورش كرد كه چی شد و چه كرديم!
شايد بتونم بگم سال ٩٤ براي من (از نظر خودم) سال پرباری نبود ولی خب چيزي كه هست زندگي هيچوقت بد نبوده و نخواهد بود…
اگه بخوام فكر كنم راجع به اين مسئله كه چه تجربه ای رو اول تو كوله م ميذارم براي سال بعد، همين كلمه تجربست!
البته به شرط استفاده! استفاده از تجربه كسانی كه ميدونم ميتونن كمكم كنن و ميتونم سرنخ زندگيمو از حرفاشون بگيرم، دليلي نداشت زندگی من بشه مثل آقاي x مهم اينه كه تونستم چيزی كه از تجربياتش ميخواستم رو بدست بيارم!!!

در كنار اين مسئله سال ٩٤ سالی بود كه تونستم به خودم بقبولونم كه “من ميتونم” و تونستم ولی در عين حال نياز به يادگيری دائمی دارم! پس اينم جزء چيزايی هست كه با من به سال بعد مياد…
-شايد مواردی باشه كه نياز نباشه سال بعد درگيرشون باشم والبته كسانی كه همين حس رو نسبت بهشون دارم!
پس كنار گذاشتن افراد و يا حذف چيزايی كه فقط باری رو دوش منن بدم نيست؛
حذف ميكنم!
و قول ميدم به خودم كه ديگه شبكه هاي اجتماعی زمان زيادی از زندگي واقعيی من رو نگيرن! و بايد صرف نظر كنم از بودن در شبكه هاي مختلف!
-بهترين افرادی كه تونستم باهاشون آشنا بشم مطمئناً دوستان «بیست تا سی» بودن و ازشون همدلی و كار تيمی رو ياد گرفتم و فهميدم كه؛
غير ممكن،غير ممكنه!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *